مشتاق توایم و هم بلایت
در راه تو نوش ما است هرنیش
در عشق توهر که مضطرب شد
او را نبود به عقل تشویش
با عشق تو هر که شد پریشان
بشکست طلسم مذهب و کیش
آری دل و دین نجست عاشق
تا عشق ترا بیافت در خویش
عشق است چو دین و مذهب حق
حق می دهدش همیشه رونق
نویسنده: بیقرار(یکشنبه 86/12/5 ساعت 8:36 عصر)
