ا ا ی عاشقان! ای عاشقان! من پیررا بر نا کنم
ای تشنگان ای تشنگان من قطره را دریا کنم
ای طالبان! ای طالبان! کحال ملک حکمتم
من 0کور مادر زاد را در یک نظر بینا کنم
گر ابکمی آید برم در وی دمی چون بنگرم
چو ن طوطی شکر شکن شیرین و خوش گویا کنم
گر نفس بد فعلی کند گوشش بمالم در نفس
ور عقل دردسر دهد حالی ورا رسوا کنم
من رند کوی حیرتم سر مست جام وحد تم
زان در خرابات آمدم. تا میکده یغما کنم
پروانه ی شمعش منم جمعیت جمعش منم
من بلبلم در گلستان از عشق گل غوغا کنم
نویسنده: بیقرار(پنج شنبه 86/6/22 ساعت 10:0 صبح)
